استانداردهای حسابداری

استانداردهای حسابداری مجموعه‌ای از قوانین و اصول است که جهت تهیه و ارائه صورت‌های مالی توسط شرکت‌ها و سازمان‌ها به کار می‌رود. این استانداردها تضمین می‌کنند که اطلاعات مالی به صورت منسجم، قابل اعتماد و مقایسه‌پذیر ارائه شوند. در این مقاله، به بررسی مهمترین استانداردهای حسابداری پرداخته و نحوه تأثیرگذاری آن‌ها بر گزارش‌های مالی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی را تحلیل خواهیم کرد.

بخش اول: مفهوم استانداردهای حسابداری

۱. تعریف و تاریخچه استانداردهای حسابداری
استانداردهای حسابداری، مجموعه‌ای از اصول و رویه‌های حسابداری است که توسط هیئت‌های تنظیم‌کننده‌ی بین‌المللی و ملی مانند هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابداری (IASB) وضع می‌شوند. اولین تلاش‌ها برای تدوین استانداردهای حسابداری به اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد، اما تلاش‌های جدی‌تر و سازمان‌یافته‌تر از دهه ۱۹۷۰ میلادی آغاز شد.

۲. اهداف استانداردهای حسابداری

هدف اصلی استانداردهای حسابداری، ایجاد شفافیت و قابلیت مقایسه در گزارش‌های مالی است. این استانداردها به استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی از جمله سرمایه‌گذاران، تحلیل‌گران مالی، مدیران و سایر ذینفعان کمک می‌کنند تا اطلاعات مالی را به طور صحیح درک و تفسیر کنند.

بخش دوم: ساختار و محتوای استانداردهای حسابداری

۳. چارچوب مفهومی استانداردهای حسابداری
چارچوب مفهومی، زیربنای استانداردهای حسابداری را تشکیل می‌دهد و شامل مفاهیم اساسی مانند فرضیات حسابداری، اصول حسابداری و محدودیت‌های حسابداری است. این چارچوب به تدوین‌کنندگان استانداردها کمک می‌کند تا به طور منسجم و هماهنگ به مسائل حسابداری پاسخ دهند.

۴. اجزای اصلی صورت‌های مالی بر اساس استانداردهای حسابداری
استانداردهای حسابداری نحوه تهیه و ارائه صورت‌های مالی از جمله ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت جریان وجوه نقد و صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام را تعیین می‌کنند. هر یک از این صورت‌ها دارای قواعد خاصی برای شناسایی، اندازه‌گیری و گزارش‌گیری است.

۵. استانداردهای بین‌المللی حسابداری (IFRS)
استانداردهای بین‌المللی حسابداری که توسط IASB تدوین می‌شوند، تلاش می‌کنند تا گزارش‌های مالی شرکت‌ها در سطح جهانی قابل مقایسه باشد. این استانداردها در بسیاری از کشورها به عنوان استانداردهای اصلی یا مکمل پذیرفته شده‌اند.

بخش سوم: استانداردهای حسابداری مهم

۶. استانداردهای حسابداری مالی (FASB)
در ایالات متحده، هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) مسئول تدوین و به‌روزرسانی استانداردهای حسابداری است. برخی از مهم‌ترین استانداردهای FASB شامل استاندارد شماره ۱۳ (حسابداری اجاره‌ها) و استاندارد شماره ۱۴۱ (ترکیبات تجاری) می‌باشد.

۷. استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)
استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی شامل بیش از ۱۷ استاندارد مهم است که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به IFRS 9 (ابزارهای مالی)، IFRS 15 (درآمد از قراردادها با مشتریان) و IFRS 16 (اجاره‌ها) اشاره کرد.

۸. تطبیق و همگرایی استانداردهای ملی با استانداردهای بین‌المللی
بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند تا استانداردهای ملی خود را با استانداردهای بین‌المللی تطبیق دهند. این تلاش‌ها به منظور افزایش شفافیت و قابلیت مقایسه در گزارش‌های مالی بین‌المللی صورت می‌گیرد.

بخش چهارم: تاثیر استانداردهای حسابداری بر گزارش‌های مالی

۹. تاثیر استانداردهای حسابداری بر شفافیت مالی
استانداردهای حسابداری با ایجاد یک چارچوب مشخص برای گزارش‌گیری مالی، شفافیت مالی را افزایش می‌دهند. این شفافیت باعث می‌شود که ذینفعان بتوانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

۱۰. تاثیر بر تصمیم‌گیری‌های اقتصادی
استانداردهای حسابداری به سرمایه‌گذاران و تحلیل‌گران کمک می‌کنند تا اطلاعات مالی را بهتر تحلیل کنند و در نتیجه تصمیمات اقتصادی بهتری بگیرند. این استانداردها همچنین می‌توانند بر استراتژی‌های مالی و مدیریتی شرکت‌ها تاثیرگذار باشند.

۱۱. چالش‌های اجرای استانداردهای حسابداری
اجرای استانداردهای حسابداری ممکن است با چالش‌هایی مواجه شود. این چالش‌ها می‌تواند شامل مشکلات مربوط به تطبیق با استانداردهای بین‌المللی، هزینه‌های اجرایی و نیاز به آموزش کارکنان باشد.

بخش پنجم: روندهای آینده در استانداردهای حسابداری

۱۲. نوآوری و فناوری در حسابداری
تحولات فناوری مانند بلاک‌چین، هوش مصنوعی و داده‌های بزرگ می‌تواند نحوه تهیه و ارائه گزارش‌های مالی را متحول کند. این تحولات ممکن است نیاز به بازنگری و به‌روزرسانی استانداردهای حسابداری را به دنبال داشته باشد.

۱۳. نقش سازمان‌های بین‌المللی در تدوین استانداردهای جدید
سازمان‌های بین‌المللی مانند IASB و FASB همچنان نقش کلیدی در تدوین و به‌روزرسانی استانداردهای حسابداری خواهند داشت. همکاری بین این سازمان‌ها و سایر نهادهای تنظیم‌کننده می‌تواند به ایجاد یک چارچوب جامع و هماهنگ برای گزارش‌گری مالی در سطح جهانی کمک کند.

۱۴. تاثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی
در سال‌های اخیر، توجه به گزارش‌های مالی زیست‌محیطی و اجتماعی افزایش یافته است. استانداردهای حسابداری ممکن است نیاز به تطبیق با این نیازهای جدید داشته باشند تا بتوانند اطلاعات مربوط به تاثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی شرکت‌ها را به طور کامل ارائه دهند.
نتیجه‌گیری
استانداردهای حسابداری نقش اساسی در تضمین شفافیت، قابل اعتماد بودن و مقایسه‌پذیری گزارش‌های مالی دارند. این استانداردها به ذینفعان مختلف کمک می‌کنند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و به بهبود کارایی بازارهای مالی و اقتصادی کمک کنند. با توجه به تحولات فناوری و نیازهای جدید، به‌روزرسانی و تطبیق استانداردهای حسابداری ضروری است تا بتواند با تغییرات محیطی و اقتصادی هماهنگ شود

استاندارد شماره ۱: نحوه ارائه صورت‌های مالی

• هدف: ارائه الزامات مربوط به ساختار و حداقل محتوای صورت‌های مالی.
• عناصر کلیدی: ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت جریان وجوه نقد، و یادداشت‌های توضیحی.
• ویژگی اصلی: ارائه اطلاعات منصفانه و مقایسه‌پذیری در دوره‌های مالی مختلف.

استاندارد شماره ۲: صورت جریان وجوه نقد

• هدف: ارائه اطلاعات درباره جریان‌های نقدی ورودی و خروجی یک واحد تجاری.
• طبقه‌بندی جریان‌ها:
  ۱. فعالیت‌های عملیاتی
  ۲. فعالیت‌های سرمایه‌گذاری
  ۳. فعالیت‌های تأمین مالی
• مزیت: کمک به ارزیابی توانایی واحد تجاری در تولید نقدینگی و تأمین مالی.

استاندارد شماره ۳: درآمد عملیاتی

• هدف: شناسایی و اندازه‌گیری درآمدهای عملیاتی ناشی از فروش کالا، ارائه خدمات، و استفاده دیگران از دارایی‌های واحد تجاری.
• شرایط شناسایی درآمد:
• تحقق یافته یا قابل تحقق باشد.
• مبلغ درآمد به طور قابل اتکا اندازه‌گیری شود.

استاندارد شماره ۴: ذخایر، بدهی‌های احتمالی، و دارایی‌های احتمالی

• هدف: تعیین الزامات شناسایی، اندازه‌گیری، و افشای ذخایر و موارد احتمالی.
• اصول اصلی
• ذخایر تنها زمانی شناسایی می‌شوند که تعهدی فعلی وجود داشته باشد.
• دارایی‌های احتمالی تنها در صورت اطمینان کافی شناسایی می‌شوند.

استاندارد شماره ۵: رویدادهای پس از تاریخ ترازنامه

• هدف: شناسایی و گزارش رویدادهایی که پس از تاریخ ترازنامه رخ داده و تأثیرات مالی دارند.
• طبقه‌بندی
• تعدیلی (رویدادهایی که شرایط موجود در تاریخ ترازنامه را تأیید می‌کنند).
• غیرتعدیلی (رویدادهایی که شرایط جدیدی را نشان می‌دهند).

استاندارد شماره ۶: گزارش عملکرد مالی

• هدف: ارائه اطلاعات درباره عملکرد مالی واحد تجاری طی دوره.
• اجزای اصلی: درآمد، هزینه، سود یا زیان، و اقلام غیرمترقبه.
• ویژگی: الزام به ارائه صورت سود و زیان جامع.

استاندارد شماره ۷: حسابداری مخارج تحقیق و توسعه

• هدف: شناسایی و نحوه برخورد با هزینه‌های تحقیق و توسعه.
• مخارج تحقیق: هزینه‌هایی که برای کسب دانش جدید انجام می‌شود.
• مخارج توسعه: هزینه‌های مرتبط با تبدیل دانش به محصولات یا خدمات قابل استفاده.

استاندارد شماره ۸: حسابداری موجودی مواد و کالا

• هدف: تعیین نحوه اندازه‌گیری و گزارش موجودی کالا.
• اصول اصلی
• اندازه‌گیری بر اساس قیمت تمام شده یا خالص ارزش فروش، هرکدام که کمتر باشد.
• روش‌های ارزیابی: FIFO، LIFO، میانگین موزون.

استاندارد شماره ۹: حسابداری پیمان‌های بلندمدت

• هدف: تعیین اصول شناسایی درآمدها و هزینه‌های پیمان‌های بلندمدت.
• روش‌ها
  ۱. روش درصد پیشرفت کار
  ۲. روش کار تکمیل‌شده
• ویژگی: ارائه اطلاعات دقیق برای برآورد نتایج پیمان.

استاندارد شماره ۱۰: هزینه‌های تأمین مالی

• هدف: تعیین نحوه شناسایی و برخورد با هزینه‌های تأمین مالی.
• اصول اصلی
• هزینه‌های تأمین مالی مستقیماً به بهای تمام شده دارایی واجد شرایط اضافه می‌شود.
• سایر هزینه‌های تأمین مالی به سود و زیان دوره منظور می‌شود.

استاندارد شماره ۱۱: دارایی‌های ثابت مشهود

• هدف: تعیین نحوه شناسایی، اندازه‌گیری، استهلاک و افشای دارایی‌های ثابت مشهود.
  نکات کلیدی
• دارایی‌ها به بهای تمام‌شده شناسایی می‌شوند.
• استهلاک بر اساس روش‌های سیستمی و عمر مفید محاسبه می‌شود.

استاندارد شماره ۱۲: افشای اطلاعات اشخاص وابسته

• هدف: ارائه اطلاعات کافی درباره معاملات و روابط با اشخاص وابسته برای شفافیت بیشتر.
• موارد افشا: معاملات با اشخاص وابسته، شرایط معاملات، و مانده‌های پرداختنی و دریافتنی.

استاندارد شماره ۱۳: حسابداری مخارج تأمین مالی

• هدف: نحوه برخورد با هزینه‌های تأمین مالی مرتبط با دارایی‌های واجد شرایط.
• اصول اصلی
• هزینه‌های مرتبط با دارایی‌های واجد شرایط به بهای تمام‌شده اضافه می‌شوند.
• سایر هزینه‌ها به عنوان هزینه دوره شناسایی می‌شوند.

استاندارد شماره ۱۴: رویدادهای احتمالی

• هدف: ارائه اصول شناسایی و گزارش بدهی‌ها و دارایی‌های احتمالی.
• اصول کلیدی:
• بدهی‌های احتمالی فقط در صورت ایجاد تعهد شناسایی می‌شوند.
• دارایی‌های احتمالی تنها در صورت اطمینان به وقوع شناسایی می‌شوند.

استاندارد شماره ۱۵: سرمایه‌گذاری‌ها

• هدف: تعیین نحوه شناسایی، اندازه‌گیری و افشای سرمایه‌گذاری‌ها.
• طبقه‌بندی
• سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت
• سرمایه‌گذاری بلندمدت

استاندارد شماره ۱۶: تسعیر ارز

• هدف: تعیین اصول حسابداری برای معاملات ارزی و تبدیل ارز.
• نکات کلیدی:
• معاملات ارزی به نرخ روز معامله ثبت می‌شوند.
• تفاوت‌های نرخ ارز شناسایی و گزارش می‌شوند.

استاندارد شماره ۱۷: گزارشگری مالی میان‌دوره‌ای

• هدف: تعیین نحوه تهیه و ارائه گزارش‌های مالی میان‌دوره‌ای.
• ویژگی‌ها:
• ارائه اطلاعات مالی کوتاه و مفید برای استفاده‌کنندگان.

استاندارد شماره ۱۸: حسابداری قراردادهای بیمه

• هدف: تعیین اصول شناسایی درآمدها و هزینه‌های مرتبط با قراردادهای بیمه.
• ویژگی‌ها:
• شناسایی ذخایر فنی و حقوق بیمه‌گذاران.

استاندارد شماره ۱۹: ترکیب واحدهای تجاری

• هدف: ارائه روش‌های گزارش‌دهی برای ترکیب واحدهای تجاری.
• اصول کلیدی:
• استفاده از روش خرید یا روش ارزش منصفانه.

استاندارد شماره ۲۰: حسابداری سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته

• هدف: تعیین نحوه شناسایی، اندازه‌گیری و گزارش سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته.
• نکات کلیدی:
• استفاده از روش ارزش ویژه برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت.
• گزارش اثرات سود و زیان ناشی از تغییرات در واحد تجاری وابسته.

استاندارد شماره ۲۱: حسابداری اجاره‌ها

• هدف: تعیین نحوه گزارشگری اجاره‌های عملیاتی و سرمایه‌ای برای اجاره‌دهنده و اجاره‌گیرنده.
• اصول کلیدی:
• اجاره‌های عملیاتی به‌عنوان هزینه دوره ثبت می‌شوند.
• اجاره‌های سرمایه‌ای به‌عنوان دارایی و بدهی در ترازنامه شناسایی می‌شوند.

استاندارد شماره ۲۲: گزارش‌دهی مالی بخش‌های مختلف واحد تجاری

• هدف: ارائه اطلاعات مالی برای بخش‌های مختلف یک واحد تجاری (مانند بخش‌های جغرافیایی یا عملیاتی).
• نکات کلیدی:
• افشای درآمدها، هزینه‌ها، و سود و زیان هر بخش.
• تسهیل در تحلیل عملکرد بخش‌های مختلف توسط استفاده‌کنندگان.

استاندارد شماره ۲۳: رویدادهای احتمالی و بدهی‌های احتمالی

• هدف: ارائه الزامات برای شناسایی و افشای بدهی‌های احتمالی و ذخایر مرتبط.
• اصول کلیدی:
• شناسایی ذخایر در صورت احتمال وقوع تعهد و امکان اندازه‌گیری آن.
• افشا، اما عدم شناسایی بدهی‌های احتمالی.

استاندارد شماره ۲۴: کاهش ارزش دارایی‌ها

• هدف: تعیین اصول شناسایی و اندازه‌گیری کاهش ارزش دارایی‌ها.
• اصول کلیدی:
• مقایسه مبلغ بازیافتنی با ارزش دفتری دارایی.
• شناسایی زیان کاهش ارزش در صورت کمتر بودن مبلغ بازیافتنی.

استاندارد شماره ۲۵: حسابداری مزایای بازنشستگی کارکنان

• هدف: تعیین اصول شناسایی هزینه‌ها و تعهدات مربوط به مزایای بازنشستگی.
• نکات کلیدی:
• استفاده از روش تعهدی برای شناسایی تعهدات.
• ارائه افشای کامل درباره برنامه‌های بازنشستگی.

استاندارد شماره ۲۶: ابزارهای مالی

• هدف: تعیین اصول حسابداری ابزارهای مالی مانند سهام و اوراق قرضه.
• طبقه‌بندی:
• دارایی‌های مالی
• بدهی‌های مالی
• ابزارهای مالکانه

استاندارد شماره ۲۷: مخارج استقراض

• هدف: تعیین نحوه شناسایی و گزارش مخارج استقراض.
• نکات کلیدی:
• هزینه‌های مرتبط با دارایی‌های واجد شرایط به بهای تمام‌شده اضافه می‌شود.
• سایر هزینه‌های استقراض به‌عنوان هزینه دوره شناسایی می‌شوند.

استاندارد شماره ۲۸: حسابداری دارایی‌های نامشهود

• هدف: ارائه اصول شناسایی و اندازه‌گیری دارایی‌های نامشهود (مانند حق اختراع، برند).
• اصول کلیدی:
• اندازه‌گیری اولیه به بهای تمام‌شده.
• شناسایی استهلاک در طول عمر مفید دارایی.

استاندارد شماره ۲۹: گزارشگری مالی در اقتصادهای دارای تورم بالا

• هدف: ارائه اصول گزارشگری مالی در شرایط تورمی.
• نکات کلیدی:
• تعدیل اقلام مالی براساس شاخص تورم.
• انعکاس تأثیرات تورم در صورت‌های مالی.

استاندارد شماره ۳۰: حسابداری دارایی‌های زیستی و محصولات کشاورزی

• هدف: ارائه اصول شناسایی و اندازه‌گیری دارایی‌های زیستی و محصولات کشاورزی.
• ویژگی‌ها:
• اندازه‌گیری اولیه و پس از آن بر اساس ارزش منصفانه منهای هزینه فروش.

استاندارد شماره ۳۱: دارایی‌های غیرجاری نگهداری‌شده برای فروش و عملیات متوقف‌شده

• هدف: تعیین نحوه شناسایی و گزارش دارایی‌های غیرجاری که برای فروش نگهداری می‌شوند و عملیات‌هایی که متوقف شده‌اند.
• نکات کلیدی:
• دارایی‌ها به ارزش دفتری یا خالص ارزش فروش (هرکدام کمتر باشد) اندازه‌گیری می‌شوند.
• عملیات متوقف‌شده جداگانه در صورت سود و زیان گزارش می‌شود.

استاندارد شماره ۳۲: حسابداری برای مشارکت‌ها

• هدف: تعیین نحوه شناسایی و گزارش سرمایه‌گذاری‌ها در مشارکت‌های خاص.
• نکات کلیدی:
• استفاده از روش ارزش ویژه یا روش بهای تمام‌شده برای سرمایه‌گذاری‌ها.
• افشای اطلاعات درباره نتایج و وضعیت مالی مشارکت.

استاندارد شماره ۳۳: ابزارهای مالی: ارائه

• هدف: ارائه اصول شناسایی، طبقه‌بندی و ارائه ابزارهای مالی.
• ویژگی‌ها:
• شناسایی دارایی‌ها و بدهی‌های مالی بر اساس ماهیت قرارداد.
• افشای شرایط و ویژگی‌های ابزارهای مالی.

استاندارد شماره ۳۴: سود هر سهم

• هدف: ارائه الزامات اندازه‌گیری و گزارش سود هر سهم برای شرکت‌های سهامی.
• نکات کلیدی:
• محاسبه سود پایه و سود تعدیل‌شده هر سهم.
• افشای روش محاسبه و اجزای مورد استفاده.

استاندارد شماره ۳۵: مزایای کارکنان

• هدف: تعیین نحوه شناسایی و اندازه‌گیری هزینه‌ها و تعهدات مرتبط با مزایای کارکنان.
• نکات کلیدی:
• شناسایی مزایای کوتاه‌مدت، بازنشستگی، و سایر مزایا.
• استفاده از روش تعهدی برای شناسایی هزینه‌ها.

استاندارد شماره ۳۶: ترکیب واحدهای تجاری

• هدف: تعیین اصول حسابداری برای ترکیب واحدهای تجاری.
• ویژگی‌ها:
• استفاده از روش خرید برای شناسایی دارایی‌ها و بدهی‌های تحصیل‌شده.
• افشای اثرات ترکیب بر صورت‌های مالی.

استاندارد شماره ۳۷: ابزارهای مالی: افشا

• هدف: تعیین الزامات افشای ابزارهای مالی برای ارائه اطلاعات کافی به استفاده‌کنندگان.
• موارد افشا:
• میزان ریسک‌های مالی.
• روش‌های مدیریت ریسک.

استاندارد شماره ۳۸: سرمایه‌گذاری در املاک

• هدف: تعیین نحوه شناسایی، اندازه‌گیری، و افشای سرمایه‌گذاری در املاک.
• اصول کلیدی:
• اندازه‌گیری اولیه به بهای تمام‌شده.
• اندازه‌گیری بعدی بر اساس مدل بهای تمام‌شده یا ارزش منصفانه.

استاندارد شماره ۳۹: ارزش منصفانه

• هدف: تعیین چارچوبی برای اندازه‌گیری ارزش منصفانه دارایی‌ها و بدهی‌ها.
• نکات کلیدی:
• تعریف ارزش منصفانه به‌عنوان قیمت مبادله در شرایط عادی.
• استفاده از روش‌های مبتنی بر بازار برای اندازه‌گیری.

استاندارد شماره ۴۰: حسابداری فعالیت‌های کشاورزی

• هدف: تعیین نحوه حسابداری برای دارایی‌های زیستی و محصولات کشاورزی.
• ویژگی‌ها:
• اندازه‌گیری اولیه و بعدی دارایی‌ها بر اساس ارزش منصفانه منهای هزینه‌های فروش.
• شناسایی درآمدها و هزینه‌ها در زمان تحقق.

استاندارد شماره ۴۱: گزارشگری مالی در واحدهای تجاری کوچک و متوسط

• هدف: ارائه الزامات ساده‌تر برای گزارشگری مالی واحدهای تجاری کوچک و متوسط (SMEs).
• ویژگی‌ها:
• کاهش پیچیدگی‌های مربوط به اندازه‌گیری و افشا.
• تمرکز بر نیازهای استفاده‌کنندگان خاص.

استاندارد شماره ۴۲: ابزارهای مالی مشتقه

• هدف: ارائه راهنما برای شناسایی و اندازه‌گیری ابزارهای مالی مشتقه، از جمله قراردادهای آتی، اختیار معامله، و قراردادهای سوآپ.
• نکات کلیدی:
• اندازه‌گیری بر اساس ارزش منصفانه.
• افشای کافی برای شفافیت در ریسک‌ها و اثرات مالی.

استاندارد شماره ۴۳: حسابداری تسعیر ارز در واحدهای فرعی خارجی

• هدف: تعیین اصول حسابداری برای تبدیل صورت‌های مالی واحدهای فرعی خارجی به واحد پول گزارشگری.
• ویژگی‌ها:
• استفاده از نرخ‌های تبدیل مناسب برای دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها، و هزینه‌ها.
• انعکاس تغییرات نرخ ارز در سایر درآمدها و هزینه‌های جامع.

استاندارد شماره ۴۴: پرداخت بر اساس سهام

• هدف: ارائه الزامات برای شناسایی و اندازه‌گیری پرداخت‌هایی که به‌صورت سهام یا حقوق مالکانه انجام می‌شوند.
• نکات کلیدی:
• اندازه‌گیری بر اساس ارزش منصفانه سهام یا خدمات دریافتی.
• افشای کافی درباره شرایط و اثرات پرداخت‌ها.

استاندارد شماره ۴۵: حسابداری فعالیت‌های معدنی

• هدف: تعیین اصول حسابداری برای هزینه‌ها و درآمدهای مرتبط با اکتشاف و بهره‌برداری از معادن.
• ویژگی‌ها:
• شناسایی و اندازه‌گیری هزینه‌های اکتشاف و توسعه.
• افشای ذخایر معدنی و هزینه‌های مرتبط.

استاندارد شماره ۴۶: ترکیب واحدهای تجاری خاص

• هدف: ارائه اصول برای گزارش‌دهی ترکیب واحدهای تجاری که ساختارهای خاصی دارند، از جمله ترکیب‌های مشترک.
• نکات کلیدی:
• استفاده از روش‌های مناسب برای شناسایی دارایی‌ها و بدهی‌ها.
• افشای جزئیات ترکیب و نتایج آن.

استاندارد شماره ۴۷: دارایی‌های نامشهود در پروژه‌های تحقیق و توسعه

• هدف: تعیین نحوه شناسایی و اندازه‌گیری دارایی‌های نامشهود حاصل از پروژه‌های تحقیق و توسعه.
• ویژگی‌ها:
• شناسایی هزینه‌ها به‌عنوان دارایی در صورت برآورده شدن معیارهای خاص.
• افشای جزئیات درباره پیشرفت و نتایج پروژه‌ها.

استاندارد شماره ۴۸: گزارشگری مالی واحدهای غیرانتفاعی

• هدف: ارائه اصول و راهنما برای گزارشگری مالی واحدهای غیرانتفاعی مانند خیریه‌ها و مؤسسات آموزشی.
• ویژگی‌ها:
• شناسایی منابع درآمد و هزینه‌ها.
• ارائه صورت‌های مالی جامع و شفاف.

استاندارد شماره ۴۹: حسابداری هزینه‌های محیط‌زیستی

• هدف: تعیین اصول حسابداری برای هزینه‌ها و تعهدات مرتبط با حفاظت از محیط‌زیست.
• نکات کلیدی:
• شناسایی هزینه‌ها به‌عنوان دارایی یا هزینه دوره.
• افشای جزئیات درباره تأثیرات زیست‌محیطی و هزینه‌های مرتبط.

استاندارد شماره ۵۰: حسابداری پروژه‌های بین‌المللی

• هدف: ارائه اصول حسابداری برای پروژه‌هایی که در سطح بین‌المللی اجرا می‌شوند و نیاز به رعایت الزامات چندگانه دارند.
• ویژگی‌ها:
• شناسایی تفاوت‌های نرخ ارز و تأثیرات مالیاتی.
• افشای جزئیات درباره قراردادها و شرایط حاکم بر پروژه‌ها.